Huilen in het openbaar

Ik ging voor een gezellig avondje theater naar Lucht van Elke Vierveijzer. Of nou ja… Lucht gaat over verdriet, angst en rouw. ‘Elke Vierveijzer zingt geen liederen maar knalt ze rechtstreeks je hart in,’ las ik op haar website, ‘een schitterend pleidooi voor het delen van verdriet.’ Interessant, dacht ik. Lees meer…

Maandag schrijfdag

Ik woon in een straat waar de ruiten nooit vies, maar altijd fris gewassen zijn. Waar je geen onkruid tussen de tegels ziet. Waar op zaterdagochtend om stipt 10 uur de bladblazers en de snoeischaren worden gepakt. Een straat voor volwassenen die hun leven op orde hebben: werken, huishouden en Lees meer…

Wachten

20 uur wachten voor The Queen of 4 uur wachten op Schiphol. Waarom gaan mensen zonder morren uren in de rij staan om naar een kist te kijken, terwijl ze het verschrikkelijk vinden om uren in de rij te staan om zelf in een kist te zitten? Natuurlijk het is Lees meer…

Druppel

Ok, de Yangtze staat droog. Alleen is dat een rivier in China, helemaal aan de andere kant van de wereld. Dat is net zo’n duizenden-kilometers-ver-van-ons-bed-show als de opdroging van het grote zoutmeer van Salt Lake City.  Klimaatverandering, ja het is erg. Ja, er moet iets gebeuren. Dat vind ik. Dat Lees meer…

Vuelta

‘Waar zijn de racefietsers?’ vraagt mijn zoontje. We gingen toch naar de racefietsers kijken, waar blijven ze dan? Al een half uur staan we te wachten op een eersteklas plek: het balkon van opa en oma, dat uitkijkt op de Steenbergseweg. Vandaag komt de Vuelta voorbij. Twee jaar later dan Lees meer…