Wie wordt Docent van het jaar, de beste vriend of de cheerleader? Of misschien toch de badmeester, de strenge ouder?  

Ik denk dat ik zelf een badmeester was, zeker de laatste jaren. ‘De badmeester’ zit aan de kant, gooit een student in het water. Doet niets. Kijkt toe. Hij heeft het over zelfredzaamheid en zegt dat straks, als ze werken, ze het ook zelf moeten doen. De badmeester laat de student hoesten en proesten. Pas als het bijna te laat is, gooit hij een reddingsboei in het water. Of niet. 

Ik ben trots op de student die ik tijdens zijn afstuderen in zijn sop heb laten gaar koken, een paar keer gewaarschuwd heb dat hij het niet zou halen en toen keihard heb laten zakken.

Dit schrijf ik nu heel makkelijk. Maar natuurlijk had ik dat knagende gevoel: had ik niet meer moeten doen? Had ik hem niet meer moeten waarschuwen, aan zijn hand mee moeten nemen. Had ik niet de ‘strenge ouder’ moeten zijn? 

Degene die erbovenop zit, duizend keer mailt en alles wil controleren: denk je aan de deadline? Neem je ook een USB-stick mee naar de presentatie bij de opdrachtgever? Zou je niet eens zus of zou je niet eens zo?  

Gelukkig voor mijn geweten kwam deze student al snel helemaal zelf tot de conclusie dat hij het helemaal zelf had laten lopen en dat hij helemaal zelf verantwoordelijk was voor zijn falen. 

Fjieew. Wat een opluchting. 

Hij begon opnieuw bij een totaal ander bedrijf met een afstudeeropdracht die wél bij hem paste. Met een andere afstudeerbegeleider, het type ‘cheerleader’ denk ik. Nu werkt die student als hoofd content bij datzelfde marketingbureau. 

Deze student had op dat moment een docent nodig die vooral de goede dingen zag. De cheerleader moedigt aan, doet dansjes met pompons in zijn hand. Positieve feedback dat is zijn ding: You go! Lekker bezig! 

En dan heb je nog de docent die steevast hoog eindigt in de Docent van het jaar-verkiezing: ‘de beste vriend’. De meest populaire docent. Zo’n vriend, pardon docent, die ook ver na de deadline over zijn hart strijkt en je helpt. Natuurlijk mag je appen op zijn privé telefoon, ook na 23.00 uur ’s avonds. Docent ben je immers 24 uur per dag. Alles voor de studenten, nietwaar?

Van welke docent leer je het meest: van de badmeester, de strenge ouder, de cheerleader of de beste vriend?

Poeh, moeilijke vraag.

Soms heb je wat aanmoediging nodig. Dan weer iemand die zijn handen van je aftrekt waardoor je ontdekt dat je het ook zelf kan. Af en toe is het fijn om een schouder te hebben om op uit te huilen. En soms wil je gewoon dat er iemand voor je denkt. Dat ‘ie zegt: ‘zo gaan we het doen.’ 

Eigenlijk moet je als docent alles kunnen. Hmm… nu ik er zo over nadenk. Die ben ik nog vergeten: ‘de alleskunner’. Die moet Docent van het jaar worden. 

Alleen… waar vind je die? De docent die alles kan, bestaat die wel? Best een lastig beroep, dat docentschap. 

Deze column verscheen eerder op de website van Punt, medium van Avans Hogeschool.