Dit boek, voor mijn ouders
op mijn tandvlees geschreven
Daarna begon ’het leven’
en verdween het weer net zo snel

Toch een baby
een nieuw huis
Een echt thuis

Een verpleeghuis
is nooit een thuis
al zegt de slogan van wel

De dood kwam toch nog snel
En ik was er nét op tijd

Een nieuw schooljaar
een nieuwe start
gemaakt met heel mijn hart

En dan
wéér kanker, lockdown III

Zware schouders
Een misselijk gevoel
Je lichaam zegt een heleboel
Maar het hoofd praat altijd harder terug

Ik neem afscheid van de stem van hoe het hoort en hoe het moet
Ik weet dat wat ik nodig heb is goed
Wat goed is voor mij, is goed voor mijn kind, mijn vriend
Ik schrijf nu voor mezelf want dat heb ik verdiend
nodig